فرمانبردار بی چون و چرای نامزدتان هستید؟! نیستید؟

فرمانبردار بی چون و چرای نامزدتان هستید؟! نیستید؟

آیا یک دختر باید به حرف نامزدش گوش کند؟ و اگر اینکار را نکرد باعث می‌شود دختر بدی باشد؟ آیا این مسئله این حق را به پسر می‌دهد که رابطه را تمام کند؟

این مشکل خیلی از دخترهای امروزی است. در رابطه ‌ای هستند که طرف‌ مقابلشان تصور می‌کند باید به هرچه که می‌گوید، گوش دهند.

 

و وقتی اینکار را نمی‌کنند، طرف شکایت می‌کند که چون او هیچوقت به حرف‌های او گوش نمی‌دهد پس به درد او نمی‌خورد و باید رابطه ‌شان را تمام کنند. ممکن است حرف‌های ناراحت‌ کننده زیادی بزند اما بیشتر وقت‌ها دلیلش فقط عصبانیت پسر است و ممکن است در آخر حتی عذرخواهی هم بکند. این باعث می‌شود با خودتان فکر کنید که آیا کار اشتباهی مرتکب شده‌ اید که حرفش را گوش نداده‌ اید یا نه.

 

 

سوال اینجاست که آیا یک دختر باید به حرف طرف ‌مقابل گوش کند؟ و اگر اینکار را نکرد (مثلاً بعضی ‌اوقات) باعث می‌شود دختر بدی باشد؟ آیا این مسئله این حق را به پسر می‌دهد که رابطه را تمام کند؟

 

پاسخ این است که همیشه روابطی موفق هستند که دو طرف به حرف هم گوش دهند. اما گوش دادن به این معنی نیست که هر کاری که به شما گفتند را انجام دهید.

 

 

بعضی از پسرها دوست دارند طرفشان را کنترل کنند تا مطمئن شوند که هرکاری را آنطور که آنها دوست دارند انجام می‌دهد. کنترل کردن شما باعث می‌شود احساس کند کنترل بیشتری روی زندگی خودش پیدا می‌کند. افرادیکه حس مشخصی از خودشان ندارند معمولاً سعی می‌کنند به دیگران فشار بیاورند که آنطور که آنها دوست دارند رفتار کنند. و بااینکه ممکن است طرفتان اینطور وانمود کند که حرفش به صلاح خودتان است اما واقعیت این است که فقط قصد کنترل شما را دارد و این نقابی برای اعتماد به ‌نفس پایین اوست. آدم‌هایی که واقعاً به خودشان مطمئن باشند لزومی نمی‌بینند که دیگران را کنترل کنند.

 

 

ممکن هم هست که دلیل این کار پسرها این باشد که می‌خواهند حرفشان شنیده شود چون احساس می‌کنند که دختر حرف‌های آنها را نمی‌شنود. به همین دلیل سعی می‌کنند صادقانه و رک درمورد مسائل مهم رابطه‌ تان صحبت کند تا بفهمد که شما این مسائل را نادیده می‌گیرید. بین دوست پسری که فقط می‌خواهد حرف خودش را به کرسی بنشاند و دوست‌ پسری که قصد مدیریت کردن دارد تفاوت وجود دارد. این شما هستید که باید بفهمید در چه رابطه ‌ای سر می‌کنید.

 

 

 

می‌توانید با گوش دادن به حرف‌های طرف‌ مقابلتان شروع کنید. وقتی حرف می‌زند به حرف‌هایش به‌ جا پاسخ دهید. به او بفهمانید که نگرانی‌ها و نظراتش را می‌فهمید و درک می‌کنید. و اگر چیز متفاوتی می‌خواهید، به او بگویید. قاطع باشید نه عصبانی. سعی نکنید که از همه تصمیماتتان دفاع کنید. به او بفهمایند که از توجهش سپاسگذارید و برایش توضیح دهید که می‌خواهید طوری که خودتان دوست دارید رفتار کنید. اگر عصبانی شد، شما آرامشتان را حفظ کنید و دوباره به او اطمینان دهید که بااینکه برای نظراتش احترام زیادی قائل هستید اما می‌خواهید تصمیم خودتان را عملی کنید. بهترین راهکار این است که او را متوجه کنید که اجرا کردن تصمیمات خودتان و مستقل بودن به این معنی نیست که نمی‌خواهید با او باشید.

 

 

اگر شروع کرد به گفتن اینکه، "بعدها از کارت پشیمان می‌شوی" و این حرف‌ها، به آرامی به او بگویید که حاضرید مرتکب اشتباه شوید و از آن ‌ها درس بگیرید. اگر آنقدر از نظر احساسی نابالغ است که رابطه ‌اش را با شما برهم بزند، چون فقط می‌خواهید که خودتان سرنوشتتان را رقم بزنید، دیگر کاری از دست شما برنمی‌ آید. نباید دنبال او بیفتید. اگر اینکار را کنید فریب بازی او را خورده‌اید. او بااین رفتارها مثل یک بچه رفتار می‌کند، وقتی چیزی که می‌خواهد را به او نمی‌دهند روی زمین می‌افتد و دست و پا می‌زند. با رفتن زیر بار حرف‌هایش نمی‌توانید رفتار بد او را تغییر دهید.

 

 

 

درعوض، باید به او بفهمانید که وقتی آرام‌تر شد برای حرف زدن با او آماده ‌اید. ممکن است برای حرف زدن پیشتان بیاید یا نیاید. به همین سادگی. اگر در آخر او تصور کند چون حرف‌هایش را گوش نمی‌دهید باید با شما قطع‌ رابطه کند، باید بدانید که با این وضعیت بدون او خیلی راحت‌تر خواهید بود.